Atelier 1 : Getallenkennis,vormen en kleuren
Nu de beginsituatie van de leerlingen eerste leerjaar gekend is door observatie en analyse kunnen we beginnen aan het ondersteuningswerk: voorbereiden - en geven van creatieve rekenlessen. Samen met de coaches maakten we naamkaartjes om rond de hals van de leerlingen te hangen en we oefenden de uitspraak van de namen in, wat al een hele klus op zich was. De leerkracht van het eerste jaar had ons met enige trots gezegd dat de leerlingen al konden tellen tot 20 en bewerkingen deden tot 17. Omdat Jeannine dat laatste ten stelligste betwijfelde kregen wij en de coaches de opdracht om in ons eerste atelier te toetsen of de leerstof inderdaad beheersd werd door deze te herhalen en verder in te oefenen en daarvoor “zie-en doe”-technieken in te zetten die achteraf door de titularis nog konden gebruikt. In team kwamen we op het idee een kartonnen tel-trap uit te werken met 20 treden, zodat de leerlingen “visueel” door – en terug konden tellen tot 20... Het werd een knutselwerkje dat de hele voormiddag in beslag nam maar het resultaat mag er zijn. (zie foto’s: www.picasaweb.google.be/sarahtjen )
Leerlingen in het eerste leerjaar worden verondersteld de kleuren en de basisvormen ( vierkant, rechthoek, driehoek, cirkel ) te kennen. De -door voorgaande stagiaires ontworpen- twister, een grote vloerdoek met opgenaaide vormen in verschillende kleuren, werd uit de grote beschilderde doos gehaald en zou gebruikt worden als tweede activiteit. De derde actie zou een dansje worden waarbij de termen links, rechts, voor en achter uitgebreid aan bod konden komen. Eenmaal deze drie activiteiten gekend werd ook de timing en de ruimtelijke organisatie van de lesvoormiddag vastgezet (ophalen kinderen, lesmomenten, saniataire pauze, aandachts-spelletjes... wat, waar, wanneer, door wie...)
Tijdens het uitvoeren van het atelier ( bijgewoond door klastitularis) zagen we al snel dat we onze oefeningen moesten aanpassen. De leerlingen konden inderdaad heel snel hun getalrij tot 20 opzeggen maar terugtellen was duidelijk veel zwakker. We beperkten daarom de trap al gauw tot 10 en oefenden verder het tellen en terugtellen tot 10. Om de concentratie van de kinderen (èn de klastitutalis!) hoog te houden hadden we geen probleem want het was spelend en lerend genieten van al het materiaal dat hen werd aangeboden. De kleuren en vormen waren ook nog niet bij iedereen gekend en de coaches speelden hierop in op een muzische manier met een liedje dat ze gebruikten bij de twister. Bij de derde activiteit demonstreerden we het dansje en legden de basisbewegingen uit. De verschillende activiteiten duurden ongeveer 20 minuten. Na iedere activiteit zorgden de coaches voor een bewegingstussendoortje a.d.h.v. een liedje.
In het atelier maakten we ook tijd voor het project van Valerie, studente sociale verpleegkunde, nl. handhygiëne. De kinderen gingen allemaal om de beurt naar het toilet, onder begeleiding van Valerie omdat de leerlingen niet vertrouwd waren met een moderne toilet, en wasten hun handen grondig. Valerie stond versteld van het vuile water dat in de lavabo wegvloeide. Ze zal hier nog veel werk hebben.
Evaluatie en reflectie atelier 1 (stagiares en coaches, opgevolgd door mentor)
Na de ateliers zaten we samen met de coaches om te reflecteren. Sarah en ik merkten dat in een andere taal lesgeven niet altijd even gemakkelijk is. We dachten dat onze basis Creools voldoende was maar ontdekten dat we nog enkele begrippen ivm schooltaal niet onder de knie hadden. Daarom vroegen we aan de coaches extra Creoolse les. Yon bann nouvo bagay fè nou pale chak jou pi byen wi!
Zowel de coaches als wijzelf waren tevreden over het resultaat van de atelier. Samen bespraken we de vereenvoudiging die we deden van het tellen tot 20 naar het tellen tot 10 en hoe belangrijk het is om –gemotiveerd- het voorbereidend werk te durven aanpassen waar het nodig is tijdens het lesgeven zelf.
Met oog op een goede nawerking van ons atelier maakten we voor de titularis een duplicaat van de teltrap en voor ieder kind een envelopje met de cijfers tot 20 erin en een kaart met kleuren en vormen. Zo kan de leerkracht in z’n eigen klas met visueel materiaal verder werken wat zijn reken-onderwijs een sneller en duurzamer resultaat kan geven.
Om af te sluiten stelden we een toets op ivm de gegeven leerstof. Belangrijk was dat hier de coaches vooral aan het werk werden gezet zodat ze al doende kunnen leren hoe je de gegeven leerstof op een gestructureerde manier kunt testen. Jeannine gaf ons nl. een exemplaar van een staatsexamen rekenen waarbij enkel meerkeuzevragen aangekruist moesten worden. We wezende coaches erop dat je op zo’n manier niet juist test of iemand zijn leerstof beheerst of niet. In onze toets lag het accent op open vragen waarbij ook de praktische vaardigheden aan bod kwamen.
Rose-Lore gaat een hoopvolle toekomst tegemoet...
Jeannine had vorige week contact gehad met Miss Albert, een verpleegster uit Fort Liberté. Zij meldde ons dat zij kandidaat adoptie-ouders in de Dom.Rep had gevonden voor Rose-Lore. Dit was geweldig nieuws voor de toekomst van het kind en we waren allemaal heel tevreden. Natuurlijk gaan we haar heel hard missen want ze heeft bij ieder van ons al een plaatsje in ons hart gekregen.
Tocht door het donker…
Op 28 maart droegen ook wij ons steentje bij voor “Earth hour”…. de dag waarop werelwijd een uur lang alle overbodige energie wordt stilgelegd. Voor de bevolking van Akil Samdi was het niet echt een opgave om te participeren mits enkel Jeannine en de pastoor over elektriciteit beschikken. In het centrum schakelde Jeannine de generator uit tussen 20u30 en 21u30. We bezochten Akil Samdi “by night” en genoten van een sfeervolle sterrenhemel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten